Ik heb mijn P sinds begin Maart van dit jaar en heb er inmiddels dik 7500km mee gereden. De eerste periode wilde ik zoveel mogelijk rijden, maar heb op een gegeven moment wel gedacht om het aantal km’s niet te snel op te laten lopen omdat ik het best hard vind gaan met in gedachten de eventuele restwaarde. Destijds ook bedacht dat ik er in de winter niet mee zou gaan rijden. Maar nu heb ik zoiets van “f*ck it” en wil zoveel en zo vaak mogelijk gaan genieten van mijn lang gekoesterde wens, ook tijdens de wintermaanden.
Ik ben eigenlijk nieuwsgierig hoe jullie hiermee omgaan. Houden jullie rekening met bijvoorbeeld eventuele restwaarde en hoge km-stand, te veel onderhoud etc, of delen jullie mijn mening?

Ik heb de auto gekocht omdat het ooit een droom was en niet gekocht als investering oid. Ik gebruik de auto niet dagelijks, maar behalve wanneer er straks weer overmatig gepekeld word, zal ik dus lekker blijven rijden en zoveel mogelijk gaan genieten.

Lekker blijven rijden, daar zijn ze voor gemaakt.

In de winter houdt ik wel ernstig rekening met of er nog zout op de weg ligt. Maar voor de rest probeer ik zoveel mogelijk te genieten.

Op kms of restwaarde let ik niet, de auto's zijn toch al betaald en mooie momenten zijn mij meer waard dan een paar centen meer of minder aan het eind van de rit.
Voor beleggingen en rendement hebben ze aandelen uitgevonden.

In de pekel rijden... Is een ander verhaal. Daar gaan auto's gewoon versneld aan stuk en worden ze lelijk van. Dat optische is voor mij deel van het plezier. Bovendien zijn dat ook niet de mooiste dagen om te rijden. Dat soort kms gaan lekker met de Nissan.

Idd gewoon rijden dan heb ik er het meeste plezier van
Als ik het opnieuw zou doen misschien niet rijden met pekel maar verder gewoon gaan

Stilstand is achteruitgang

Oftewel: Rust Roest

Gewoon zo veel mogelijk genieten. Ik reed 35.000 km per jaar met de 996, in weer en wind en elke km met plezier Jij rijdt kennelijk zo'n 15.000 km per jaar met de 911. Da's helemaal niks eigenlijk, en dan kun je nog wel 20 jaar vooruit afhankelijk van wat nu je km-stand is. En dan nog is je 911 nog steeds wat (of veel, als je 'm goed hebt onderhouden) waard.

Ik houd er in die zin rekening mee: heeft het toegevoegde waarde als ik de P pak voor deze rit? Zo ja, dan laat ik ‘m uit!

Voilà. Je auto is een knappe voiture, maar nu ook geen wagen waar verzamelaars voor vechten en gekke prijzen bieden.
Rijden en genieten dus.

Boven de 50.000km maakt de restwaarde volgens mij ook niet zoveel meer uit. Waarschijnlijk nog een hikje bij de 100.000km maar extreem zal dat niet schelen denk ik. Goed onderhoud is veel belangrijker.

Gewoon volle bak rijden

Die van mij is bijzonder geschikt om na een rit kratten bier te halen. Dak omlaag en ik zwier de kratten zo op de achterbank.
's Winters rij ik niet en restwaarde boeit me niet.

Ik denk dat het vooral door internet komt.
Al die filmpjes hebben ze over akra pano ppf keramich Kilometers coatings.
Gewoon lekker rijden, wij kopen een auto niet voor de rest waarde. Maar om van tegenieten.

Ik neig soms naar minder km. maar dan denk ik ook.......... rijden, daar heb ik 'm voor.
Maar kijken we niet allemaal(bijna) bij aankoop naar een 'lagere' km stand, zodat we nog veel kunnen rijden voordat km extreem worden?

Goede vraag, ik denk dat dat met de leeftijd ook verandert? Bij nieuwere auto's kijk je zeker naar de stand, maar hoe ouder de auto wordt, hoe belangrijker de staat van de auto & onderhoud worden (+ evt. recente revisies), denk ik.

Of een auto buiten of binnen staat en wel/niet met pekel bereden is, is voor de oudere auto's relevanter dan of er veel mee gereden is, zeker als de motor tussentijds dan ook nog eens gereviseerd is. Natuurlijk is een 100% originele auto een stuk meer waard dan een auto waar wel eens wat aan gebeurd is, maar laten we eerlijk zijn, hoeveel auto's staan na 40j nog in de originele lak met originele motor?

Bij veel wat oudere modellen gaat de teller ook gewoon rond bij 100k, dus dat is sowieso giswerk. (Op mijn 924 staat 90k, maar of dat 90, 190 of 290 is, weet ik niet.)

Er zit een verschil tussen rijders-auto’s en verzamelaars-auto’s.

Waar heb jij het meeste plezier van Er naar kijken of er mee rijden

Sommige vinden het poetsen het leukst …

Ik kijk niet naar de kilometers. Bij mijn zoektocht expres naar een auto gekeken met wat meer kilometers (bij aankoop ca 170d km), waarbij veel onderhoudszaken en evt motorrevisie net weer zijn geweest. ik heb de auto voor de lol en de herinneringen, niet voor de investering/waardebehoud. Maar geen 'onzin'-ritjes en met pekel wordt al helemaal niet gereden. Ook weinig korte stukken, tbv behoud van de techniek, dus als er mee gereden wordt, zijn dat sowieso weer meer kilometers.

Ik heb een passende hoes voor over de auto. Regelmatig denk ik: komende paar weken zal ik er wel niet met de P rijden, ik trek de hoes over de auto (enkel bij schone auto uiteraard). Maar die hoes zit nog steeds gloednieuw in de verpakking: ik blijf toch meer met de auto rijden.

Zoveel mogelijk genieten! Mijn auto staat nu weer op de winterbandjes, ik rij gewoon lekker door, behalve wanneer het echt winterweer wordt en er gestrooid is. Ik heb een hele comfortabele SUV als eerste (of tweede?...) auto, maar met de Porsche is het zoveel leuker... Morgen een ritje naar een beurs in Hannover, ik denk dat ik gewoon met de Porsche ga!
Bovendien heeft die van mij inmiddels 130k op de klok, wat ik zelf absoluut geen probleem vind, maar waardoor het beperken van de stand toch niet meer helpt...

Rijden met dat ding => 218.000km ondertussen.

Inderdaad zoals de andere ook zeggen rijden met dat ding daar is de Porsche voor,gemaakt.
Persoonlijk geniet ik meer van het rijden dan er naar kijken als de Porsche in mijn garage staat.
Ik rij er 7500 km per jaar mee en sta nu op 145K en wat mij betreft komen daar nog heeeeel veeel km bij.
Als ik te oud ben om er nog in te kunnen stappen zien we wel verder.
Veel plezier met jouw mooie 911

Dit jaar heb ik besloten minstens een keer per maand in mijn 964 te rijden. Zit nu 'elf voor elf'. Hij is gemodificeerde, rechtgestuurd, heeft ~175kkm op de teller, ik doe alle onderhoud zelf, en ik heb over veel Europa in hem gereden. Wat is de waard van herinneringen tegen restwaarde? Dat is alleen voor jij te bepalen.

Mijn 964 'build thread', ter info:

https://forum.retro-rides.org/thread/22 ... me-als-964

1x per week probeer in sowieso. 10.000km in de 996 dit jaar en elke keer met een glimlach uitstappen .

Ik kan me eigenlijk alleen maar aansluiten bij wat er al gezegd is:

- zolang er geen strooizout op de weg ligt (dus voor mij moet het ook eerst goed geregend hebben na de laatste keer strooien) rij ik ermee als ik er zin in heb;
- kilometers maken daarbij niet uit.

Nog in aanvulling op wat er al gezegd is: ik heb de Porsche ook gekocht als verwezenlijking van een lang gekoesterde droom. Juist vanuit de gedachte: nu kan het / nu kan het nog zowel qua milieu eisen, gezondheid, kinderen die nog achterin passen en qua financiën. Je hebt natuurlijk geen idee hoe de wereld er over 10 jaar uitziet en hoe je er dan zelf bij zit. Juist daarom wil ik er nu ook van genieten. Ik ben er vandaag nog mee naar kantoor gereden (met het dak open). Heerlijk!

Ik zit ondertussen aan net geen 30.000 km in net geen 2,5 jaar. Ik denk dat ik daar deze maand overheen ga. Voor de restwaarde maakt dat wel iets uit, maar het is geen bedrag waar ik spijt van krijg. Het is in mijn geval "maar" een Carrera S en geen uitvoering met verzamelwaarde.

Ik geniet er misschien nu nog wel meer van om erin te rijden dan in het voorjaar en de zomer, juist omdat dit op de een of andere manier bijzonderder voelt. In het voorjaar / de zomer zie je overal cabrio's en sportauto's, in de herfst en de winter niet. En als het straks echt koud wordt geeft het mij met het dak open bijna een wintersportgevoel. Dat zou ik niet willen missen om wat kilometers / restwaarde te besparen.

Ach, er zijn zoveel mensen die veel te jong / relatief onverwacht sterven, dit WE nog een bekend Belgische politicus / lobbyist.
68 jaar, diagnose longvlieskanker in september en binnen de 2 maanden overleden. En een oud-baas van mij, diagnose pancreaskanker en op 6 weken overleden. Dat dit niet standaard is weet ik wel en gelukkig maar -> gewoon genieten dus, met mate EN met maten

Dit herken ik maar al te goed. In Juni heb ik mijn schoonvader verloren en in Oktober mijn schoonmoeder. In nog geen 4 maanden tijd heeft mijn vrouw haar beide ouders verloren, echt krankzinnig.