De rit terug was echt vermoeiend. De planning was dat de auto van 9 tot 10 's morgens bij de dealer zou staan voor de garantie check. Daarbij hield ik rekening dat we daarna nog 1 tot 2 uur nodig hadden om de auto over te schrijven, zodat ik rond een uur of 12 wel met de terugrit kon beginnen (plan was zelfs om de Gotthard pas te rijden in plaats van de tunnel). Ik ben ooit jaren geleden samen met mijn broertje (die toen nog geen rijbewijs had) vanuit Siena naar Amsterdam gereden (in een S2000) in 12 uur, dus ik mikte erop dat het nu ook wel zo lang zou duren.
Door de vertraging bij de dealer liep het allemaal dusdanig uit dat het beter zou zijn geweest om te stoppen tussentijds. Ik had dinsdag echter een belangrijke meeting op werk waar ik bij moest zijn, dus dat was geen optie

, dan maar doorrijden.
Tot Milaan (uurtje of 20.00 geloof ik) met het dak open gereden, daarna werd het wat fris als je niet in de zon reed, dus toen het dak maar dicht gedaan. Top van 255 km/h was ook met dak dicht

. Rond een uur 24.00 was ik bij de Zwitsers-Duitse grens, nadat men in Zwitserland gewoon een stuk snelweg had afgesloten en ik door een dorpje verder moest. Heel het Zwitserse snelwegnet was trouwens één grote bouwput. Overal was een tunnelbuis dicht zodat je in een buis ook directe tegenliggers had. Ook in Dld werd veel aan de weg gewerkt trouwens.
Het eerste stuk in Duitsland de auto even goed op zijn staart getrapt, maar daarna begon ik zelf goed in te kakken. Had ondertussen ergens een traytje Redbull en een mega pak Mars repen vandaan gehaald, maar desondanks begon de vermoeidheid toe te slaan. Ongeveer ieder uur even gestopt bij een benzine pomp om een natte doek door mijn gezicht te halen. Dat werkte vrij aardig. Rond 2 uur voelde ik me zo moe dat ik besloot om bij het eerstvolgende hotel de auto langs de kant te zetten, een paar uur te slapen en dan maar weer door te rijden (had mijn werk-outfit bij me, dus kon direct door als het zou moeten). Echter, ineens vanuit het niets een nieuwe dosis energie gevonden (wellicht kwam het omdat ik in de buurt kwam van plaatsen waarvan ik wist waar ze lagen en me begon te realiseren dat ik steeds dichterbij kwam). Vanaf twee tot vier (toen ik bij de Duits - Nederlandse grens kwam), ging het weer als een speer. Ik voelde de auto en ook de Autobahn goed aan. Met snelheden van rond de 200-240 km/h (waar toegestaan uiteraard) het laatste stuk gereden en toen ik eenmaal weer in Nederland was heb ik besloten om ook maar echt in mijn eigen bed te gaan liggen.
Overall een mooie rit terug. Zou ik het de volgende keer weer zo doen? Nee, dan toch echt eerst de garantie op de auto laten zetten en dàn er pas naar toe.