| www.porscheforum.nl |

Al 15 jaar een hele lieve kat Micky
In de ochtend gaat hij mee naar beneden en krijgt wat te eten
Als ik in de tuin werk, is hij altijd bij me en wil spelen
Auto net gewassen en hij zit op het dak, dat mag hij
Loop ik met de hond gaat ie mee
Bij het avondeten zit hij naast me, en ik ga niet naar bed voordat hij binnen is

En nu moet ik hem laten inslapen, het hartje wil niet meer
Is dit erg kinderachtig voor een grote kerel

Je kunt je geen betere en trouwere vriend wensen als een huisdier, zeker een hond of kat.
Heb zelf drie honden, en ik zou er nog niet aan moeten denken er 1 kwijt te raken.

Kinderachtig...? absoluut niet.

sterkte.

Sterkte, ik ken het gevoel.

Nee, absoluut niet kinderachtig.

Het beestje maakt onderdeel uit van een gezinsleven, sterker nog, is een gezinslid en maakt een groot deel van je leven mee. Dus ook je ups en je downs. Een hond of een kat oordeelt niet over jou wie je bent of wat je doet, maar is onvoorwaardelijk.

Jij hebt voor hem gezorgd, hij heeft je liefde terug gegeven. Zorg nog eenmaal voor hem nu zijn tijd is gekomen.

Sterkte , ik weet wat het betekent en dat weet je alleen als je zelf dieren hebt gehad en zoiets hebt meegemaakt.

Sterkte,wij kennen het hier ook!

Helemaal niet kinderachtig!!

Ik kijk nu al op naar de dag dat het hier ook moet gebeuren, en dat zal niet lang meer duren.

ik vind het niet kinderachtig, begrijp precies wat je bedoelt
sterkte

Doet me goed jongens

He Hans,

Uiteraard is dit beslist niet kinderachtig
Heel veel sterkte.

Groet,

Erik

Sterkte.

Het zou pas erg zijn als het je niets zou doen.

Hans,

Helaas krijgt 14 Februari voor jou 'n andere smaak

Kinderachtig is het zeker niet, dat je van slag, van streek bent bij het overlijden van een van je geliefde (huis)dieren

Hou je taai !

sterkte (mijn vrouw haar poesje (havanna) is vandaag juist 1 jaar.... maar wil er niet aan denken dat ook zij ooit eens zal sterven......)

http://www.porscheforum.nl/viewtopic.ph ... 733#358733

molen934 schreef:Is dit erg kinderachtig voor een grote kerel

"gewoon" erg herkenbaar!

Gnoom, mijn zwarte jeweetwel kater, van 7 jaar werd eind jaren '80 overreden, toen ik dit 's avonds van mijn buurvrouw vernam wist ik niet wat mij overkwam
Ik begon spontaan te stampvoeten van opkomende emoties, had tot dan nooit geweten dat ik die had
Gnoom heb ik in een vogelreservaat begraven met wat brokjes voor onderweg

Baldrick, een slimme rooie jeweetwel kater, kreeg toen die 4 was kattenaids

Na een jaar van steeds grotere ellende moesten we wel kiezen om hem in te laten slapen, man wat een k.ote beslissing.
Wel de dierenarts thuis laten komen, en mijn egaa en ik met 2en brullen. Toen ik daar genoeg van had de schop uit de schuur gehaald en een diep gat gegraven in onze voortuin onder onze "vogelenboom"

Kwibus, schildpad, de liefste moederpoes die je kon bedenken.
Vorig jaar maart op mijn schoot overleden
Was al jaren doof en later ook blind.
Ze zou in mei vorig jaar 21 zijn.
Kwibus ligt in de achtertuin.
Ik mis haar aanwezigheid nog steeds.

Al deze beesten vanaf dat ze ± 7weken waren in huis gekomen.

Liefde is toch het mooiste wat er is............. Hans!
Sterkte ook van dudok en koentje (de 2 huidige jeweetwel katers)

Heb gisteren nog wat koolvis voor hem gemaakt, daar is hij gek op en heeft daar nog redelijk van gegeten.
Moet straks om 16.30 uur naar de Dierenarts

"Sterk spul he dat Fishermans Friend"

Onze blonde labrador Casper wordt 21 mei 8 jaar.
Ik moet er niet aan denken om ooit afscheid van hem te moeten nemen!!!
Ik denk dat ik zeker 2 weken thuis zit als dat gebeurt.

Lisemijn is nu 2 jaar en 3 maanden en ook al helemaal gek van hem...
Willeke en ik verwachten binnenkort ons tweede kindje, en deze spruit zal ook wel helemaal gek van Casper worden.

Het zal een heel verdriet zijn tegen die tijd. Maar 1 ding staat vast.
IK LAAT HEM NIET ACHTER BIJ DE DIERENARTS !!!!
Hij krijgt een mooi plekje voor zijn laatste rustplaats.

veel sterkte van hier!

moet er ook niet aandenken dat er iets met onze hond gebeurt, vooral omdat die kleine er nu mee aan het op groeien is

heel veel sterkte

Erick schreef:
Het zal een heel verdriet zijn tegen die tijd. Maar 1 ding staat vast.
IK LAAT HEM NIET ACHTER BIJ DE DIERENARTS !!!!
Hij krijgt een mooi plekje voor zijn laatste rustplaats.

ons ,Twiggy' (golden retreiver) en ons ,uschi' (mopshond) liggen begraven vanachter in de tuin, onder de oude eik.....

Veel sterkte!

Ik heb zelf geen huisdieren... Hoewel, wij hebben garnalen in een aquarium...

Maar ik kan het me heel erg goed voorstellen dat een huisdier echt een maatje en lid van het gezin kan worden!

Ook daarom een reden waarom wij alleen garnalen hebbn...

Humor kan geen kwaad inderdaad

Het blijft altijd een groot verlies. Mens of dier.
Huisvrienden kunnen je steun en toeverlaat zijn in alle tijden.
Ze horen dingen die andere mensen zelden horen.

Ik heb zelf ook twee katten. In het (recente) verleden meerdere malen staan janken bij het overlijden van zo'n trouwe viervoeter.
Alle overleden vriendjes liggen bij ons onder de bamboe (onder de ritselende vogels !)

Sterkte!

Heel veel sterkte, ik had vorig jaar precies hetzelfde met onze 17 jaar oude poes we hebben er wel meer maar zij was echt mijn kat en ik verzeker je als je dan daar bij de dierenarts bent dan ben je niet meer zo'n grote kerel.

Nogmaals heel veel sterkte.

Hans, wat ben je een doetje.

Natuurlijk meen ik dit niet, vorig jaar onze Duitse Herder plots heengegaan, dus weet precies hoe je je nu voelt, kl@te dus, in ieder geval sterkte.

Kom net terug, niet best jongens

Bert heeft gelijk, je bent niet meer zo'n "grote jongen"

succes met dit verlies maar zo te horen heeft hij een goed leven gehad
wij hebben zelf 2 poezen en het zijn net je 'kindjes', je hebt het beste met ze voor en ze geven ook veel terug
neem nog maar een fishermans, is niks mis mee

Maar weer eens een ouwe dooddoener van stal:

Gedeelde smart is halve smart

Hans, neem een neut of wat en dan vroeg naar bed?