Toch heb ik een voordeel van de invoering van het K-kastje van Emiel gevonden.
Het lost in een keer onze werkeloosheid- en arbeidsonwillendheidsproblemen op.
Zowel de invoering als de exploitatie kosten een niet te peilen vermogen, maar zelfs in
het gunstigste scenario zijn er hele volksstammen extra nodig; ICT-ers (van dure architecten
via dure bouwers naar dure exploitatie-inrichters tot en met dure reboot-managers),
controlleurs, helpdeskers, juristen, meepraatambtenaren en niet te vergeten de abstracte
managementlagen van nieuw te vormen (liefst provinciale) ZBO's met salarissen van 1
tot 4 balkies per hoofd.
Al met al moeten we dus een beroep doen op het niet-werkende gedeelte van de bevolking
(herinner je het recruiteren van millenium-bug oplossers) om aan genoeg mensen te komen
om de totale waanzin binnen het decennium te realiseren.
Daarom heb ik dit low tech alternatief uitgerekend:
- we hebben 1,5 miljoen mensen aan de zijlijn staan.
- er zijn 100.000 majeure straten (cf. Shell)
- plus nog een 1.000 majeure snelwegen
- plus nog een 10.000 majeure provinciewegen
- deze 111.000 wegen hebben gemiddeld 6 kruisingen (/op- en afritten). (-> 666K)
- op elke kruising staat een controleur met een digitale still camera (-> 666K m/v)
- er zijn twee shifts per dag (van 22:00 tot 06:00 is het gratis) (-> 1,3M m/v)
- nog 100K mensen voor uploaden, verwerken van fotodata en regelmatig rebooten (-> 1,4M m/w)
- 10.000 helpdesk medewerkers om uit te leggen waarom het gisteren weer mis ging
- 20.000 helpdesk medewerkers om uit te leggen waarom die boete toch betaald moet worden
- paar 1000 (semi-)juristen om het zand tussen de ambtelijke raderen uit te likken.
Kortom 100% arbeidsparticipatie. En budgetneutraal, want die uitkeringen betalen we nu ook al.
Kunnen die ex-communisten uit het Oostblok nog een puntje aan zuigen.
