Nu we toch Italiaans gaan...mijn rit der ritten ook door Duitsland was in een Lancia Delta HPE.
Kerstmis, 1999, Bloemenriviera Italië nabij Alassio. Telefoontje van het thuisfront, pa was onwel geworden. Komen jullie eerder naar huis? Besloten om tweede kerstdag in alle vroegte te vertrekken. Rondom 4:00 uur de sleutel in het contactslot omgedraaid. Rustig warm rijden tot de Autostrada del Fiori, bij Albenga de oprit genomen. En meteen het gas erop, want er moest doorgereden worden. De Lancia brulde het weer van genot uit in zijn thuisland. Tunnel in, tunnel uit, in de remmen voor de bocht en vol gas daarna weer. Was een heerlijke auto, sport uitlaat eronder. Bij de tolhokjes werd dan ook regelmatig een duim opgestoken "bella macchina"; racing green met cool blauw interieur. Voorbij Genua kwam de Po vlakte, een synoniem voor 'pedal to the metal and keep it there". Toen echter niet, mist met zicht tot minder dan 100 meter speelde parten. Toch proberen tussen de 120-140 te rijden...
Heelhuids Zwitserland bereikt, ook toen stond dit land bekend als groteske sponsor van Gatsonides flitskasten. Rustig aan was het devies. De mist was weliswaar weg maar sneeuw kwam in de plaats. De weg naar de Gotthard was een uitdaging. De Lancia, met het vermogen op de voorwielen, voorzien van karig profiel zomerbanden, brulde zichzelf naar de tunnel toe. De opluchting was groot toen we de tunnel inreden, het laatste stuk hangend achter een vrachtwagen die de sporen voor ons maakte. En op de tunnelradio hoorde we: "de toegangsweg in noordelijke richting tot de Gotthard is afgesloten". Bij het uitkomen van de tunnel gelukkig geen sneeuw meer.
Het viel ons wel op dat richting Basel het steeds harder begon te waaien. Bleek dat Orkan Lothar (weihnachtssturm 1999) ons pad ging kruisen. Over de radio hoorde we steeds meer berichten over omgewaaide bomen en afgesloten wegen in Frankrijk en dat de storm snel richting Duitsland bewoog. We besloten om toch maar gas te geven. In Duitsland aangekomen nam de storm in kracht toe en over de weg vlogen allerlei voorwerpen (takken, strips van auto's, delen van benzine stations) die ons -gelukkig- niet raakten. Over de radio hoorden we steeds meer berichten over afgesloten afslagen ("he, daar reden we net langs") waardoor het gas weer dieper naar beneden ging. Pas bij Frankfurt werd het minder met de storm, toen vol doorgetrokken naar Nederland. Bij aankomst in Brabant, twee uur 's-middags, bleek dat we een recordtijd hadden neergezet; 1.200 kilometer in 10 uur. Met Pa ging het gelukkig al weer beter.
De Delta, leuke maar slechte auto. Wel super garage. Ander verhaal, andere keer.
Mooi verhaal ook.
