| www.porscheforum.nl |

Jongens, ik zie het allemaal niet meer zitten
T'is een lang verhaal en ik weet niet eens HOE ik het allemaal uit de doeken zou moeten doen..

Alleen Olaf wist ervan: ik had mijn oog laten vallen op een mooi gekleurde 924 in goede staat, kostte tegen de 3000 euro..Zie link..
Had al contact met de eigenaar, hele leuke vent, goede gesprekken mee gehad, hij wilde voor een liefhebben zelfs minder vragen wat de prijs aanging, en nu dit...................

....eerst ging mijn vader totaal over de zeik. Ik heb geen goede baan, ik kan em niet betalen op lange termijn, ik moet ook eens op mezelf, ik moet mijn rijbewijs binnekort halen... Kortom, stom idee van mij nu al een Porsche aan te schaffen. Ik heb veel tranen gelaten die avond...

Maar ik was koppig: ik was er helemaal verliefd op, mijn hele leven heb ik zitten dromen, dit leek mij de ideale kans..Mijn vriend wilde mij ondersteunen, met het onderhouden etc. Hij zei dat ik eens voor mijzelf moest opkomen en niet altijd moest luisteren naar mijn vader en moeder.

Nu net heb ik een (goed) gesprek met mijn vader gehad. Hij was alleen bezorgd, hij wilde mij niet in de goot laten komen. Hij zei dat hij mij die wagen van harte gunde, maar dat ik zo erg achteruit was gegaan kwa karakter. Ik stuitte van de ene blunder naar de ander, was helemaal zoek volgens hem. Hij herinnerde mij als spontane, vrolijke meid, en nu..sinds ik een nieuwe vriend heb, zei hij dat ik alleen nog maar verveelt en depri deed. Dat ik niet meer wilde luisteren.

Ik ben vandaag de stad in geweest om nieuw werk te zoeken, heb alle uitzendbureau's gehad: niemand heeft iets.
Ik ben ten einde raad, alles zit tegen. Ik heb besloten die wagen toch maar weer niet te kopen, hoewel het me niet lekker zit en mijn hartje zegt van doe het wel!
Mijn vriend is nu beledigt. Hij zegt ik laat over mij heen lopen en hem stikken. Ik leef niet. Ik weet het niet, ik ben niet stressbestendig. Ik mag wegblijven voor altijd...

Dit voelt alles aan als een trap in de rug..
Wat moet ik nu????

Het gaat over deze wagen overigens: http://koopjes.marktplaats.nl/auto_s/po ... 84600.html?

beste frost,

met het risico dat ik ga klinken als een opa:
niet kopen die auto!

je hebt een baan die je niet leuk vindt.
je hebt geen rijbewijs. als je zakt (hoop van niet) kost het weer een duit om nog eens af te rijden.
je hebt niks aan een auto op dit moment
je verdient in je huidige baan die je niet leuk vindt 335 euro netto per maand. daar kan je niet van op jezelf gaan wonen, laat staan een auto onderhouden en rijden (geen enkele auto overigens!)

over je karakter en eventuele veranderingen hierin kan ik niet oordelen. ik ga er zomaar even van uit dat je vader het beste met je voor heeft. je vriend heeft toch een 924? kan je daar toch af en toe in rijden als je je rijbewijs hebt?

advies: eerst voor jezelf bepalen wat je wilt op korte en middenlange termijn (werk, studie, samenwonen/op jezelf wonen, leefbudget etc etc) en dan actie nemen. gericht solliciteren naar de baan die je wilt of opnieuw gaan leren zodat je de baan kan krijgen die je eigenlijk wilt.

en voorlopig lekker even dromen van een Porsche. Heb ik ook een jaar of 28 gedaan en de lol als je er eindelijk eentje hebt wordt er alleen maar groter op.

wat moet je nou met een auto als je de benzine/verzekering/reparaties niet kan betalen? Staat hij voor de deur (vooralsnog van je ouders) weg te rotten. Wordt hij niet beter van en zeker niet meer waard van!

Gewoon wachten Frost, werk vindt je wel, een Porsche zeker! Eens je een goede job hebt, dan kan je gaan rondkijken voor een mooie auto, je vader heeft ergens gelijk en je vriend ook, in 99%van de gevallen willen ouders het beste voor hun kind(eren), daarom dat hij je dit ,welliswaar met 'zware' taal, duidelijk maakt.
Ergens heeft je vriend ook gelijk, je moet je gewoon eens laten horen: zeker in de tijd van nu, iedereen behandelt elkaar zo onrespectvol, ik hoor zelfs kinderen van <10 jaar woorden zeggen die ik zelfs nog niet eens uitspreek. Je moet je niet 'op je kop laten schijten', laat zien dat je er bent en dat JOUW mening ook inspraak heeft, zodat je vader dat begrijpt.


Succes met het vinden van een welbetaalde job en vervolgens de zoektocht naar je Porsche, of andersom.

P.S. Zo snel zal die Porsche niet weg zijn aangezien de prijs

Frost, het is allemaal ook niet leuk. Ik snap het, je wil van alles maar je weet gewoon ff niet hoe je het moet bereiken. Ik ken dat, die tijd heb ik zeker ook gehad.

Ga eerst maar eens op zoek naar DE baan (ben ik nu ook mee bezig) en tot die tijd is er werk zat! Zet geld opzij voor een eigen woning, kun je doen wat je wilt en in je loopbaan ga je ook wel weer vooruit en dan komt de Porsche vanzelf. Misschien wel sneller dan je denkt. Maar blijf vooral jezelf!!!

Het is zonde om een auto voor de deur te laten staan als je er nog niet in kunt rijden. Meid je hebt nog alle alle tijd.. die Porsche komt echt wel.

Eigenlijk niets aan Horn toe te voegen.

Enkel als ik dit lees ,

Mijn vriend is nu beledigt. Hij zegt ik laat over mij heen lopen en hem stikken. Ik leef niet. Ik weet het niet, ik ben niet stressbestendig. Ik mag wegblijven voor altijd...

denk ik:

Je moet het al erg bond maken voordat je vader zoiets zou zeggen.
In de meeste gevallen, besef je pas wat een vader is, als het te laat is.

FROST schreef:Mijn vriend is nu beledigt. Hij zegt ik laat over mij heen lopen en hem stikken. Ik leef niet. Ik weet het niet, ik ben niet stressbestendig. Ik mag wegblijven voor altijd...

Dit begrijp ik niet helemaal... Hij heeft jou aangeboden om te helpen, maar uiteindelijk beslis jij om te wachten. Waarom respecteert hij dat niet?

Verder ten aanzien van de auto: er komt tzt zeker ook een mooie kans. Niet door af laten leiden, er zijn heel veel mooie auto's te koop.

Dat is waar...............
Maar ja, heb in ieder geval alweer veel meer ellende gehad aan die auto, nog voor ie op de stoep staat...
Ik ga die eigenaar zo maar een mailtje sturen dat het nix gaat worden.

Mijn vriend belde net weer, ik maak volgens hem weer van een mug een olifant, terwijl IK gewoon even alleen wil zijn, ik ben verdrietig, ik heb hoofdpijn.. En hij respecteert het gewoon weer niet

Ik sluit me volledig bij Paul aan.
Dat je verandert zie je zelf niet en/of wil je niet zien.
Ouders vertellen pas zoiets als ze er al een hele tijd over aan het knagen zijn en het hun echt te hoog komt.
Ik ben zeker dat je vader het goed met je bedoeld (zonder dat ik je partner eigenlijk ken)
En iets zoals een reactie over een relatie van je ouders aannemen is niet makkelijk.
Ik heb ook niet op de noodsignalen van mijn ouders geluisterd en moet nu daarvoor op de blaren zitten.
Toen wilde ik door , dan moet ik er nu ook maar voor zorgen dat ik er zelf uit kom

Frost,

Ik lees veel goed bedoelde adviezen! Je kunt er vanuit gaan dat je ouders het beste met je voor hebben... Ook ik dacht vroeger dat het niet zo was, maar kijk ik terug, dan is dat wel zo.

Wat een baan betreft wil ik je het volgende meegegeven: Als je de "passie" en de "wil" om een Porsche te rijden/bezitten nu stopt in het zoeken van een leuke baan, dan weet ik zeker dat het goed komt.

Dat is voor jouw een enorme drive (lees ik zo..), dus gebruik dat. Geluk moet je afdwingen en positief denken is een state of mind!

Maak wat van je leven. Aan je karakter kun je overigens weinig veranderen (dat heb je van je ouders, familie in vrienden in je jeugd meegekregen). Tenzij je met een probleem rond loopt dat door praten met een expert is op te lossen....(geloof mij, dat werkt echt).

Persoonlijk ben ik van mening dat je niet over je heen laat lopen. Advies van je ouders moet je altijd ter harte nemen, deze mensen houden van je en bedoelen het goed. Als je relatie met je ouders goed is, laat je dan niet gek maken door je vriend. Dit kan enkel en alleen een breuk met je ouders veroorzaken en dat zou helemaal niet wenselijk zijn! Als je vriend van je houdt, is hij wel de laatste die een trap na moet geven. Hij moet begrip hebben voor de situatie.

Ik wil me nergens mee bemoeien, maar ik heb dit soort dingen nog nooit meegemaakt. Ik heb met mijn vriendin een hele goede verstandhouding en houden onvoorwaardelijk van elkaar.

Kortom: laat je niet gek maken, alles komt goed! Banen en P's genoeg in de wereld. Is allemaal een kwestie van tijd en doorzetten.

Geniet van het leven, een P is een enkel aanvulling op het genieten en niet het leven...(snap je het nog.. )

Alles komt goed.

psporsche schreef:Alles komt goed.

Maar niet vanzelf.

Een vriend die beledigd gaat doen, omdat jij een auto niet wilt kopen, die je überhaupt nu beter niet kopen kunt???
En die jou aanzet om te "leven" , terwijl je nog niets hébt , óm van te leven...wat heeft'ie tussen zijn oren zitten...wss niet wat er hoort te zitten...

Luister nu maar wat meer naar je vader...jezelf in de problemen brengen is geen kunst...en vaak zijn het dan toch wél de ouders die je er dan weer bovenop zien te helpen, onvoorwaardelijk...denk toch eens een beetje na...

Vervelend dat je nu in een dip zit, alles lijkt nu tegen te zitten. Maar vergeet niet dat het bezitten van een p fantastisch is, maar dat het geen eerste levensbehoefte is. Zorg eerst dat je de rest voor elkaar hebt, en dat je een spaarpotje achter de hand hebt. Zodat je ook van je p kan genieten en niet in andere stress situaties komt. Want van geld problemen krijg je echt enorme stress.

Ik heb de eigenaar gesproken, hij snapt het verhaal wel, wil em misschien achter houden voor me..Hij zegt ook, eerst de dingen regelen die echt NODIG zijn..
Tja, toch nog een beetje rust voor het slapengaan.

..Waarschijnlijk zijn er ook dingen die belangrijker zijn in het leven dan het bezit van een Porsche.. Maar buiten dat om mis ik een beetje het gelukkig zijn. Het is zo'n stomme situatie als je met alles wat je doet, afhankelijk bent van centen. En het leven is gewoon één grote beproeving. En het is maar waar je voor wilt vechten..
Was die weg voor MIJ maar eens duidelijk. WIST ik maar eens wat ik wilde. Ik kan er uren over piekeren en ben er dan nog niet over uit. En als je dan van alle mensen in een uitzendbureau hoort dat er gewoon geen werk is wat jij graag wilt doen..moet je je weer aanpassen

Mijn vriend doet soms moeilijk. Hij zit met zijn huis wat niet af is.
Dit weekend geeft hij een verjaardagsfeestje. Er komen heel wat mensen en ik had em beloofd te helpen de rotzooi wat op te ruimen. Maar ik voel me er nu niet voor, hoewel ik ook niet in mezelf wil zitten treuren en mijn persoonlijke problemen met iedereen bepraten..Zucht..
Ik denk dat ik maar vroeg naar bed ga. Morgen weer een dag..

Het hebben van de zaak, is het einde van het vermaak!!!!!!!!!

Het gaat hier misschien niet altijd op. Maar in grote lijn is 't wel zo!

Die auto komt er echt nog wel.
Wat betreft je vriend ...... Het hemd is HIER blijkbaar nader dan de rok.
Je vader bedoelt het goed

Kop op. Het komt allemaal goed!!!!!

Frost schreef:in een uitzendbureau hoort dat er gewoon geen werk is wat jij graag wilt doen..moet je je weer aanpassen

Dan doe je toch voorlopig wat werk dat je niet graag doet, als het maar betaald.
Zo kom je uiteindelijk aan de job waar je naar opzoek bent. Je denkt toch niet dat iedereen gelijk start met zijn droomjob en een topsalaris

Hoi Frost

ik meen dat u nog zeer jong bent,
dus eigenlijk ben je een geluksvogel, meerderen op het forum met vette porsches willen gerust wisselen met u (serieus)...
Maw, u hebt echt nog alle tijd zat.
Welke raad wil ik u meegeven...
Een goede job met zekerheid is heel belangerijk, dan pas kan je gaan plannen.
U kan evenveel plezier beleven aan een 924 dan aan een carrera gt, het is de kick die telt
U kunt enorm genieten van dingen die anderen bezitten, want welke kar je ook koopt , men kijkt altijd naar andere speeltjes.
Het bezitten op zich is leuk maar je moet het kunnen delen met anderen, in die optiek zie ik het zelf ook.
Later als je ouder zult worden zal je met heimwee terugdenken aan de tijd dat je op zoek was naar een p en dat het toen net ff tegenzat.

En Auto's is niet alles in het leven, u bent nog heel jong, gezond en time is on your side....

Ikzelf ben al meerder keren met mijn hoofd tegen de muur gelopen in mijn leven...... toen bepaalde dingen net niet doorgingen..

En tot slot,
LSP leuze, ik wil ik kan, dan komt die porsche er wel

frost schreef:Was die weg voor MIJ maar eens duidelijk. WIST ik maar eens wat ik wilde. Ik kan er uren over piekeren en ben er dan nog niet over uit.

Ik word 34 en weet nu pas wat ik wil (tenminste dat denk ik )

ppp 356 schreef:

Frost schreef:in een uitzendbureau hoort dat er gewoon geen werk is wat jij graag wilt doen..moet je je weer aanpassen

Dan doe je toch voorlopig wat werk dat je niet graag doet, als het maar betaald.
Zo kom je uiteindelijk aan de job waar je naar opzoek bent. Je denkt toch niet dat iedereen gelijk start met zijn droomjob en een topsalaris

Ben ik het helemaal mee eens, ik doe nu ook iets wat ik niet zo leuk vind, maar brengt wel geld in het laatje en niet te vergeten, ik bouw relaties op die misschien nog eens goed van pas kunnen komen

Je hebt nog zo´n eind te gaan in het leven..........

Erick schreef:Kop op. Het komt allemaal goed!!!!!

Ik hoop voor je dat het allemaal goed komt, maar het lijkt mij dat je vaak de verkeerde beslissingen neemt. Zodat je steeds weer in de put komt. Ik heb ook wat vrienden die hun hele leven al bepaalde dromen willen verwezelijken maar de realiteit steeds uit het oog verliezen en alleen hun dromen na streven. Goede adviezen van anderen in de wind slaan en zo iedere keer weer een teleurstelling hebben. Gebruik je verstand of dat van anderen zodat je niet de verkeerde beslissingen neemt.

FROST schreef:Ik heb de eigenaar gesproken, hij snapt het verhaal wel, wil em misschien achter houden voor me..Hij zegt ook, eerst de dingen regelen die echt NODIG zijn..

Sorry, maar die eigenaar snapt geen ruk van het verhaal...

Achterhouden? Hoe lang? De komende 5-10 jaar? Want zolang zouden andere dingen in jouw leven belangrijker moeten zijn dan die Porsche.

Hou op met sippen en kijk naar de mensen die het klotiger hebben dan jij.

Je hebt werk.
Je hebt ouders die om je geven.
Je hebt een vriend.
Je bent gezond.

Huppetee. Aan het werk en doe dingen die jou en anderen gelukkig maken.
Help je vriend zijn huis aan kant krijgen voor zijn verjaardagsfeest. Dan doe je een goede daad!
Bedank je vader dat hij het zo goed met je voor heeft!
Ga met plezier naar je werk, bedenk wat je er wel leuk aan vindt en richt je daar voorlopig op. Geef je op bij alle uitzendburo's en blijf kijken waar je iets leukers kan gaan doen.

Plan één uur per dag vrij om na te denken wat je leuk vindt en wat je zou willen met je leven. Schrijf de punten die je je bedenkt (+ en -) ergens op en zet de datum erbij. Eén keer in de week maak je een samenvatting van wat je de 6 overige dagen hebt bedacht.

Bepaal (kleine) doelen, schrijf ze op en realiseer ze.

En zet die Porsche gewoon de eerste 5 jaar uit je hoofd. Is echt het beste.

Hey die Frost,

Als ik dit zo lees is het niet makkelijk allemaal, heb ik ook gehad hoor, dus zo vreemd is het allemaal niet.

Ik wilde ook nooit iets aannemen van mn vader, was lekker eigenwijs en wilde van alles.
Toen ik 16 zou worden wilde ik een brommer hebben, vervolgens vraagt hij "heb je al een baantje dan?", uhm nou niet echt dus.

Heb toen een baantje gehad bij een tuinder, 'sochtends om 5 uur beginnen, tomaten plukken, bah wat een pokke baan zeg, maar binnen 6 weken kon ik wel de brommer kopen die ik wilde hebben, ik heb toen voor mijn verjaardag een helm, een jaar verzekering, en een volle tank benzine gehad.

En verder?
Nu moest ik dus wel blijven werken want dat ding kort geld zij mn pa.
Tegenwoordig is dat nog steeds zo, shit zeg, heeft die ouwe toch mooi gelijk gehad.

En die leuke en andere baan komt echt wel, als je maar blijft zoeken en nooit opgeeft, komt ie niet morgen dan komt ie overmorgen.

Geef jezelf wat meer tijd, geef nooit op en blijf geloven in jezelf.
Die porsche's kun je over 5 of 6 jaar ook nog wel kopen.

Ik snap best wel dat je ongeduldig bent en graag die ene auto wil hebben, ik zou zeggen eerst dat roze papiertje, en dan die leukere baan, en dan...................de rest!

Heel veel sterkte, en de groeten van iemand die vroeger nog veel eigenwijzer was dan jij

bert964c4 schreef:en de groeten van iemand die vroeger nog veel eigenwijzer was dan jij

vroeger?

Ach.......... en wat is in de goot liggen.

Hier komt echt weer zo'n opmerking:

Zolang je niet aan de drugs bent is in de goot liggen nog niet echt aan de orde....!!!!

horn schreef:

FROST schreef:Ik heb de eigenaar gesproken, hij snapt het verhaal wel, wil em misschien achter houden voor me..Hij zegt ook, eerst de dingen regelen die echt NODIG zijn..

Sorry, maar die eigenaar snapt geen ruk van het verhaal...

Achterhouden? Hoe lang? De komende 5-10 jaar? Want zolang zouden andere dingen in jouw leven belangrijker moeten zijn dan die Porsche.

Hou op met sippen en kijk naar de mensen die het klotiger hebben dan jij.

Je hebt werk.
Je hebt ouders die om je geven.
Je hebt een vriend.
Je bent gezond.

Huppetee. Aan het werk en doe dingen die jou en anderen gelukkig maken.
Help je vriend zijn huis aan kant krijgen voor zijn verjaardagsfeest. Dan doe je een goede daad!
Bedank je vader dat hij het zo goed met je voor heeft!
Ga met plezier naar je werk, bedenk wat je er wel leuk aan vindt en richt je daar voorlopig op. Geef je op bij alle uitzendburo's en blijf kijken waar je iets leukers kan gaan doen.

Plan één uur per dag vrij om na te denken wat je leuk vindt en wat je zou willen met je leven. Schrijf de punten die je je bedenkt (+ en -) ergens op en zet de datum erbij. Eén keer in de week maak je een samenvatting van wat je de 6 overige dagen hebt bedacht.

Bepaal (kleine) doelen, schrijf ze op en realiseer ze.

En zet die Porsche gewoon de eerste 5 jaar uit je hoofd. Is echt het beste.

u ziet dat tijd voorhanden is,
horn heeft al drie berichtjes kunnen tikken en dat sedert 20 u 06
dus tijd zat,
en ik heb zelf tijd om daar humor bij te betrekken
(horn neemt het mij niet kwalijk zelfs )

horn schreef:

bert964c4 schreef:en de groeten van iemand die vroeger nog veel eigenwijzer was dan jij

vroeger?

Ben juist erg mak de laatste tijd hoor

geen tijd = geen prioriteit

Vind gewoon dat je niet moet zwelgen in je eigen verdriet. Effe treuren en hup er tegen aan. Het ergste medelijden is zelfmedelijden!

Anders word je depressief en daar heeft niemand wat aan. Dus nu genoeg medeleven en even een 'schop onder het hol' (aardig bedoeld).