Toen ik in januari van dit jaar mijn geliefde 997 cabrio verkocht, dacht ik dat ik daarmee het hoofdstuk Porsche af zou sluiten. Niets is minder waar gebleken...
Het is net als met afvallen, 1 kilo eraf, 3 kilo erbij... Letterlijk. Op het moment van spreken staan er namelijk 3 prachtige transaxles voor de deur.
Eerlijkheid gebied mij te zeggen dat een daarvan van zoonlief is.
(Tijdens de Brabantse Kempenrit)
Dit voorjaar veranderde ik van werk en daarvoor had ik een auto nodig. Ik had natuurlijk kunnen zoeken naar een schattige kleine middenklasser, maar als je voor hetzelfde geld een Porsche kan kopen en rijden, tja dan is voor mij de keuze heel makkelijk. Zodoende deed in april de 968 zijn intrede. Het heeft nog wel even geduurd voordat hij een kenteken kreeg, het kentekenbewijs was vermist en dan duurt het langer om een auto vanuit Belgie in te voeren met een proces verbaal van aangifte vermissing. Dat moet namelijk bij diverse instanties geverifieerd worden, maar het is uiteindelijk gelukt. Daarna is de auto grondig aangepakt, deze had namelijk een jaar of 5 stilgestaan. Het onderstel is verjongd met nieuwe schokbrekers, M030 stabilisatorstangen en bijpassende PU bussen (er zat al een lim. sperdifferentieel onder). Ook zijn de imitatie CupI velgen vervangen door originele en periode correcte CupII velgen en onder de motorkap moest ook e.e.a. grondig aangepakt worden. Een rib uit mijn lijf, maar het is uiteindelijk echt een heerlijke auto om mee te rijden geworden en voor mij was hij de investering (en het lange wachten) meer dan waard.
Eind september begon Michiel, mijn zoon, onrustig te worden. In oktober mocht hij voor zijn rijexamen opgaan en als rasechte Porsche liefhebber (het virus is bij hem begonnen...) is je grootste wens natuurlijk om een Porsche als eerste auto te hebben. Zo kwam het dat hij op een dag een advertentie liet zien van een zwarte 924S. Omdat hij gespaard had, hebben wij meteen contact met de verkoper opgenomen om een afspraak voor het bekijken van de auto te maken. De eerste indrukken van die auto waren meteen positief. Na wat onderhandelen was de koop rond. Het zou voor Michiel nog wel 1,5 week wachten worden voordat wij hem op konden halen.
In die 1,5 week dat wij moesten wachten, kwam er een originele 924 Carrera GT (Porsche 937) op mijn pad. De auto stond al sinds 2007 stil en de eigenaar twijfelde tussen restaureren of verkopen. En zo gebeurde het dat wij op een vroege vrijdagochtend de CGT met een autoambulance op gingen halen en dezelfde middag een 924S. Een beetje decadent, ik weet het...
Het invoeren van de 924 CGT verliep een stuk soepeler dan bij de 968. Bij dit beestje was het juist de vraag wat hij aan 11 jaar stilstand zou overhouden. Zo begon voor de invoer al het proces om hem gezond rijdend te krijgen. Leon, een goede vriend, tevens Porsche monteur en wandelende Porsche encyclopedie, heeft wat weekenden opgeofferd om samen met Michiel en mij te sleutelen aan de CGT. Na het ophalen van het kenteken en het verkrijgen van de APK goedkeuring, kon ik eindelijk beginnen met het maken van korte ritten in de buurt om te kijken hoe de motor zich zou houden. Er zijn nog wat aandachtspunten, maar ook bij de Brabantse Kempenrit van afgelopen zondag heeft hij zich uitstekend gedragen. Van het fluiten van de turbo wordt je echt heel vrolijk, een heel mooi geluid. De komende drie maanden staat hij vanwege de overgangsregeling oldtimers verplicht stil, maar dan sleutelen wij rustig verder.
De carrosserie is een ander verhaal. De auto is schadevrij, maar de carrosserie heeft liefde nodig. Michiel heeft met zijn DAP al heel goed werk verricht, zodat de auto er op het eerste gezicht goed uitziet. Van dichtbij wordt echter duidelijk dat de polyurethane delen door de leeftijd iets kromgetrokken zijn, wat ook niet overal even gunstig voor de lak is geweest. Ook is er waarschijnlijk iets tegen de rechterflank gevallen (fiets?). Daar zitten 3 deukjes, waarvan 1 helaas een roestbultje onder de lak vertoont. Het komende jaar wordt besteed aan het gereedmaken van de motor. Gezien het beschikbare budget en omdat de carrosserie in een keer goed aangepakt moet worden, zal daar pas in 2020 aan begonnen worden.
Het is een project, maar niet onoverkomelijk. En aangezien het een van de slechts 406 gebouwde CGT's is, verdient hij deze aandacht zonder meer. Dus ondanks dit hardnekkige virus voel ik mij een gezegend mens
(Tijdens de Brabantse Kempenrit, fotocredit Mbembe)
Ow, en voor de mensen die zich afvragen hoe het met het rijexamen van Michiel is afgelopen: zowel hij als zijn tweelingbroer hebben hun rijbewijs in 1x behaald. Ik had ook niet anders verwacht
)