Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
03 jul 2019 13:45
Prachtig om te zien en te lezen! 
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
03 jul 2019 16:22
Zo is het, RIJDEN MET DIE HAP! Is al weer drie jaar geleden, moet nodig weer eens gebeuren. Enne, ze worden er niets minder van, in tegendeel. 
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
03 jul 2019 21:09
Mooie rit ook Anne !
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
03 jul 2019 21:44
Mooie roadtrip 
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
04 jul 2019 7:29
Geweldig dit. Wat zullen jullie genoten hebben!
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
08 jul 2019 9:10
Mooie trip, en daar zijn ze ook eigenlijk voor gemaakt. Top.
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
14 jul 2019 11:19
De opdracht: breng een 991 cabrio naar de Côte d'Azur, je kan terugvliegen.
De uitvoering:
en
Twee auto's heen en met de 3.2 terug. In drie dagen bijna 3.000 kilometer gereden.
Dag 1: Vanaf Utrecht naar Grenoble voor een overnachting. Saaie autoroute rit door Frankrijk.
Dag 2: Route Napoleon van Grenoble naar Gap, via een stukje prachtige autoroute door het 'Parc du Verdon' richting Toulon. Op de route Napoleon heb je heerlijk 'hillclimbs' (twee banen omhoog gedurende ca 2 kilometer); in het Parc du Verdon veel kleine wegen en haarspeld bochten. Na de auto afgeleverd met uitstekende lunch aan het strand te hebben via Nice/Monaco naar de Col di Tenda, voor het klapstuk.
Dag 3: De klapstukken. Eerst Col di Tenda, een pas die door Frankrijk en Italië gaat. De route er naar toe is al fenomenaal mooi (het plaatsje Tende is prachtig), de pas heerlijk uitdagend en alleen helaas nu veel wegwerkzaamheden. De tunnel is overigens de oudste van de Alpen, uit 1882. Daarna door via Turijn naar Aosta voor de Col di San Bernardo. Over de Autostrada gemiddeld 160 gereden behalve daar waar de Safety Tutor (trajectcontrole) is. De pas aan Italiaanse zijde van de San Bernardo is schitterend aangelegd, breed genoeg om in te halen, smal genoeg om het pas gevoel te houden. En met stalen houtlook vangrails, wel zo lekker. Een hele dikke aanrader! Het viel me (weer) op hoe gemakkelijk een 3.2 omhoog accelereert; al vanaf 3.000 toeren is hij volledig bij de les. En tussen 5 en 6 is het feest.
De Zwitserse kant van de Sint Bernard viel ongelooflijk tegen; het asfalt leek uit de jaren '50 te stammen en vangrails schitterde door afwezigheid. Toch vreemd dat het rijkste land van Europa het hier zo laat liggen. Onder aan de pas getankt en kwamen een Zwitser in een bruin F-model tegen (2.4); met hem naar Lausanne opgereden. Die 2.4's kunnen nog behoorlijk rap zijn.
Via Basel, Frankfurt (nog opgereden met een 964 - ook rap) weer terug in NL. Laat, moe en voldaan.
En de 3.2? In een woord: perfect. Of nou ja, een klein ding dan: bij Frankfurt kwam de regen met bakken uit de lucht. Kon niet harder dan 50 rijden. De richting aanwijzer linksachter weigerde toen even dienst, vocht neem ik aan. Na de buien droogde het weer op en functioneerde deze weer.
Onderweg veel duimen gekregen van mede weggebruikers; zo'n 3.2 blijft toch veel mensen de archetype porsche (no pun intended).
De volgende roadtrip zit alweer in de planning!
De uitvoering:
en
Twee auto's heen en met de 3.2 terug. In drie dagen bijna 3.000 kilometer gereden.
Dag 1: Vanaf Utrecht naar Grenoble voor een overnachting. Saaie autoroute rit door Frankrijk.
Dag 2: Route Napoleon van Grenoble naar Gap, via een stukje prachtige autoroute door het 'Parc du Verdon' richting Toulon. Op de route Napoleon heb je heerlijk 'hillclimbs' (twee banen omhoog gedurende ca 2 kilometer); in het Parc du Verdon veel kleine wegen en haarspeld bochten. Na de auto afgeleverd met uitstekende lunch aan het strand te hebben via Nice/Monaco naar de Col di Tenda, voor het klapstuk.
Dag 3: De klapstukken. Eerst Col di Tenda, een pas die door Frankrijk en Italië gaat. De route er naar toe is al fenomenaal mooi (het plaatsje Tende is prachtig), de pas heerlijk uitdagend en alleen helaas nu veel wegwerkzaamheden. De tunnel is overigens de oudste van de Alpen, uit 1882. Daarna door via Turijn naar Aosta voor de Col di San Bernardo. Over de Autostrada gemiddeld 160 gereden behalve daar waar de Safety Tutor (trajectcontrole) is. De pas aan Italiaanse zijde van de San Bernardo is schitterend aangelegd, breed genoeg om in te halen, smal genoeg om het pas gevoel te houden. En met stalen houtlook vangrails, wel zo lekker. Een hele dikke aanrader! Het viel me (weer) op hoe gemakkelijk een 3.2 omhoog accelereert; al vanaf 3.000 toeren is hij volledig bij de les. En tussen 5 en 6 is het feest.
De Zwitserse kant van de Sint Bernard viel ongelooflijk tegen; het asfalt leek uit de jaren '50 te stammen en vangrails schitterde door afwezigheid. Toch vreemd dat het rijkste land van Europa het hier zo laat liggen. Onder aan de pas getankt en kwamen een Zwitser in een bruin F-model tegen (2.4); met hem naar Lausanne opgereden. Die 2.4's kunnen nog behoorlijk rap zijn.
Via Basel, Frankfurt (nog opgereden met een 964 - ook rap) weer terug in NL. Laat, moe en voldaan.
En de 3.2? In een woord: perfect. Of nou ja, een klein ding dan: bij Frankfurt kwam de regen met bakken uit de lucht. Kon niet harder dan 50 rijden. De richting aanwijzer linksachter weigerde toen even dienst, vocht neem ik aan. Na de buien droogde het weer op en functioneerde deze weer.
Onderweg veel duimen gekregen van mede weggebruikers; zo'n 3.2 blijft toch veel mensen de archetype porsche (no pun intended).
De volgende roadtrip zit alweer in de planning!
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
14 jul 2019 12:14
Wat een nare opdracht! 
Lekker karren met die hap!
Lekker karren met die hap!
Re: Een 3.2 uit 89 - RIJDEN met dat ding
14 jul 2019 15:01
Cool 
Ik had dat terugvliegen iets anders begrepen: door de lucht i.p.v. over de weg
Ik had dat terugvliegen iets anders begrepen: door de lucht i.p.v. over de weg