Was de moeite waard! In Best op René gewacht en toen samen naar Leusden gereden. In de buurt van Leusden zagen we uiteraard steeds meer Porsches. Net bijen die terug naar de korf vlogen.
De parking van Pon was te klein. Velen stonden dus dubbel geparkeerd en dat zorgde ervoor dat sommigen niet op tijd konden vertrekken. Pascal blokkeerde o.a. ons wegrijden
Heel erg was dat niet want je vertrektijd werd precies genoteerd. Alsof dat ergens belangrijk voor was....?
De 4Ssjes mochten mooi achter elkaar vertrekken en dat was leuk. En het ging hard, zeer hard zelfs. Op meerdere plaatsen hadden ze onze roze briefjes kunnen invorderen.
Maar dat was net het sterkste punt van de organisatie: slechts 1 flitspaal op 200km gezien, en die stond nog vermeld in het logboek. Klasse. Zonder die voorzorgmaatregel zou Alart nu op zijn monocycle kunnen rondtoeren ipv in zijn 4S.
En we hebben er veel voorbijgestoken. Soms op kracht (gewoon veel harder op het rechte stuk) soms met een listje om bestwil (in de rij gaan staan voor rechtsaf en dan toch iedereen voorbijsprinten rechtdoor).
Die rotondes waren inderdaad verraderlijk. Zonder mijn PSM had ik er ook afgelegen denk ik. Ik heb ze zien flikkeren deze keer, de lampjes!
Er waren nog meer vuile truken in de doos, maar niet onze doos. Een stel dat absoluut voorbij wilde ging plots met een blauw zwaailicht spelen. Miljaarde miljaarde wat hebben we ons verschrokken, en wat lieten we plots heel snel die CJN voorbij. Anders was Alart ongetwijfeld de snelste geweest. In die fase leek het wel op die rit waar al die gekken aan meedoen, ik kan niet zo snel op de naam komen. En Porsches kwamen er van alle kanten, ze reden naar links, naar rechts, de tegenovergestelde richting uit en soms (heel even) ook een rijtje achter ons
De stopplaats was 2x nix, maar het eindpunt was wel een leuk bruin KV. Even wat bijgekletst vooral met Alart waar wij het grootste deel van de tijd achteraan gezeten hebben. Op die manier kon onze Bo genieten van het rijden zelf zonder al te veel op dat logboek te moeten kijken. De vrouw van Alart was daar wel erg goed in.
En wat vond onze Bo ervan: leuxte rit op de openbare weg OOIT. Voor mij was het wel vermoeiend, vooral de laatste 20-30 minuten. Toen begon ik wel moe te worden en een kleine daling van je concentratie was genoeg om toch serieus in de problemen te komen. M.a.w. ik was wel blij dat ik het gered had.
Enkele sfeerfotootjes volgen strax.